AsSalaMu'alAikUm

Budak tue punye cerite..

“ALHAMDULILLAH, yea yea xyah p klinik..hihihi”, seronok betul budak tue. Sebenarnya, budak tue, merase xsedap badan beberapa hari y lepas. Sebelum tue, budak tue penah ckp kat mak die, “ mak, sok nak demam la,” terkejut mak die dgr. Ade ke patut ckp mcm tue. Actually, sebelum tue, budak tue ade pesan kat diri die sendiri, “ hey, lagi seminggu ko kat umah nie, klu nk demam, baik demam skrg, kang dah balik kolej, jgn nak ngade2 nak demam2 plak,” tue la katenye kepade dirinye sendiri. Pesanan ke arahan ke, aku pun xtau. Then, sok pagi pas die ckp kat mak die tue, die bgn ngan kepala y pening plus ngan badan y berat. Bangun dan sebut, “ ALHAMDULILLAH”, sambil tersenyum. Tanpa melengah, jam pun dah dekat kul tujuh pagi, bergegas la p solat subuh, pas solat wat keje cm biase, pas settled sumer, landing jap kat kerusi ruang tamu umah,sambil melayan kepala dan badan y semakin terase panas di dalam. Sedar xsedar, dah tido budak tue. Sah la demam budak tue. Bangun dari tido, budak tue bg tau kat mak die, “ mak,dah demam dah,” then mak die ckp, “ tue y ko nak, dapatla,”.. hmmm…budak tue boley senyum lagi. Punye la bagus budak tue. Ish ish..,mase first day rse nk demam tue, budak tue boley wat keje2 umah lagi, larat lagi la. Tp, mlmnye, tangan ngan tapak kaki dah makin sejuk, pastue plus plak ngan gatal2 kat tangan, melarat plak kat badan. Badan dah hangat, aku rase, klu letak telur dah garing dah..mulela budak tue rase xselesa, pastue, tertanya sendirian, “ Ya ALLAH, aku minta demam jer, nape kuar sumer gatal2 ni??”, persoalan yang penuh tanda tanye. Sok paginye, abih bengkak sume badan plus ngan panas badan, nasib baik budak tue x berape nk sakit kepale. Abah die pun risau gak, dah suruh p klinik dah. Tp, budak tue, degil..watpela die minta demam klu die nk p klinik..hmm..xde maknenyer. Budak tue gagahi jua hari2 siang tue. Time malam nk tdo tue, amik ko, berselimut abih satu badan,menggigil kesejukan..pastue, abah die ckp, “ ko ni dah teruk nie, klu sok cmnie lagi, p klinik , suruh angah anta, kang tungu2 lagi makin teruk, lagi susah.” Mmg terkedu dak tue dgr. Terus die alihkan selimut, wat2 sihat skit. Punye baik punye auta sebab taknak p klinik..tp xlame, pas solat isyak, mmg xley tahan, plus xley nak selindung, die baring kat ruang tamu, tarik balik selimut die then menggigil la sorang2. Kecian pun ade aku tgk budak tue.pastue, die ade terdetik dlm hati, “ kalau abah dpt picit kn kepala, mak dpt gosokkan belakang yang gatal ni, mesti best,” dengan segan plus malu2 tue budak tue minta kat mak die ttg permintaan die tue. ALHAMDULILLAH, nasib baik dapat, tue la mak ngan abah. Memang BEST!! Sambil diorg mengerjakan badan budak tue, die pun berkate didlm hati, “ Ya ALLAH, ALHAMDULILLAH, ENGKAU sudah memberikan ku rase sakit ini, aku sudah merasainye, dan aku mohon, ENGKAU kembalikan kan la kesihatanku, buangla penyakit ini dari badan ku,” setelah itu, dengan harapan budak tue dapat tido lena, mak ngan abah pun masuk tido. Namun,beberape jam kemudian, budak tue muntah2. Die xtido sampai kul 2 setengah pagi. Melayan perut y xnak terime ape2 makanan atau minuman. Memang pergh..pas second time die muntah, die decide xnk minum pastue, juz duduk jap kat kerusi sambil melepaskan penat. Then, aku pun xsedar budak tue lelap kul bape, sok paginye die bangun, sume bekas bengkak gatal2 kat tangan die dah hilang, pening pale pun xde. Cume, penat je ckit. “ ALHAMDULILLAH,” budak tue terus bangun solat subuh then minum air masak, makan panadol then wat keje umah. Mak die tanye, “ ko dah sihat ke?? Dah boley gelak dah??” budak tue tersenyum dan jawab, “ dah chat,tp lum boley gelak, penat la mak.” Mak ckp, “ dah,p la rehat sane, klu xnak p klinik, mkn panadol tue, mkn 2 biji, jgn sebiji jer.” Tuela pesanan mak die ari2 sepanjang arie die demam nie. Satu lagi masalah budak nie, die xsuke mkn ubat. Mak die suruh telan due biji panadol, die p telan sbiji jer. Jawab sendirila..hai, budak.. selamat ko dari p klinik ea. Macam2 alasan ko bagi juz xnak p klinik, agaknyer ni je kut ubat mujarab bg orang y xsuke mkn ubat ngan xsuke p klinik bile die demam atau sakit. Die sendiri berusahe mencari jalan tuk sembuhkan diri die bile rase dah xlarat sgt. Macam 2 pun ade kan. Ish ish.. aku kagum ngan budak nie tentang satu perkare, die menggunakan keajaiban yang ade pade seorang ayah, y digelar abah, dan seorang ibu, y digelar mak. Mak ngan abah die y berusaha membantu die pade malam sebelum die sihat. Tue la kuase y ALLAH bg pade kedua ibu bapa kite. Dengan penuh kesyukuran, die berdoa pade YANG MAHA KUASA, “ YA ALLAH, tanpa ke klinik pun aku boley sembuh, kerane aku tau kekuasaanMU Ya ALLAH, ALHAMDULILLAH, terima kasih kerana memberi aku pengalaman merase sakit demam disamping kedue orang tua ku, setelah lame aku berjauhan ngan mereka, ALHAMDULILLAH, yes, xyah p klinik.” Hmmm..sempat lagi tue..nie la kisah seorang budak.

Kisah nie,kisah benar yang berlaku dlm beberape hari terakhir bulan lima tahun 2010. Identity budak tue akan terus dirahsiekan. Semoge dapat pengajaran dan iktibar dari ape yang berlaku.

Kepada mak ngan abah, terima kasih!!! Kak uda sayang mak ngan abah…

Waallahua’lam..